Nazwa stylu promienistego pochodzi od maswerków, dzielących rozety jak gdyby promieniami koła. Jeśli chcemy zachować ten termin, należy go określić jako dążenie do lekkości, do jasności, powiedzmy nawet – do uduchowienia. Kościół stara się być wielkim domem ze szkła. Pochłonięcie triforium przez okna jest pierwszym tego przejawem: dąży się do układu wewnętrznego ścian o dwu kondygnacjach, co stanie się regułą pod koniec średniowiecza. Powiększanie otworów na niekorzyść partii muru postępuje szczególnie szybko w rejonie Paryża od poł. XIII w. Kilka budynków może nam służyć za przykład. Przede wszystkim Ste Chapelle w Paryżu, zbudowana w 1. 1245-1248, budynek o 2 kondygnacjach, w którym górny kościół, bez naw bocznych, jest już tylko jedną wielką halą szklaną. Jest to dzieło Piotra de Monte- reau, któremu zawdzięczamy również przebudowę S. Denis (nowa nawa główna z większymi oknami, ażurowe triforium i olbrzymie rozety tran- septu) i dokończenie budowy ramion transeptu w katedrze Notre-Dame w Paryżu. Tę ostatnią dostosowywano zawsze do zmieniających się gustów. Jean de Chelles podjął w r. 1258 dobudowę jednego przęsła północnego ramienia transeptu: potężna rozeta wpisana u podstawy w kwadrat wypełniła całą szerokość przęsła podkreśloną ażurową galeryjką. Pierre de Montereau zrobił to samo i po stronie południowej.
Koniec XIII w. ukaże ostateczny wysiłek architektów w uzyskaniu strzelistości budowli: skrajnym tego przykładem jest katedra w Beauvais, gdzie jednak materia, zlekceważona przez architektów, twardo przypomniała o swoim istnieniu. Budowę prezbiterium podjęto w r. 1247: miało się ono wznosić na 48 m wysokości, a więc około 5 m wyżej niż w Amiens, podczas gdy filary były cieńsze i szerzej rozstawione: triforium było ażurowe. Prezbiterium to, wykończone w r. 1272, zawaliło się w r. 1284: odbudowano je przy pomocy lepszych materiałów, wzmacniając konstrukcję łuków przyporowych i dorzucając dodatkowe filary. Nieco później wieża na skrzyżowaniu transeptu, wysokości 153 m, zawaliła się również. Katedra pozostała niedokończona.
